Lichte vooruitgang maar nog wel met pijn.

(door Rob)

Dinsdagmorgen troffen Jolanda en ik een opgewekte Esmée aan. Ze had redelijk geslapen. Er was alleen één moment die nacht waarop de bloeddruk wat afnam. De verpleegkundigen konden dat gelukkig snel verhelpen. Ten opzichte van de avond ervoor had Esméé meer kleur in haar gezicht. Ook was de zuurstofslang inmiddels uit haar neus verwijderd, wat een betere aanblik opleverde.

Terwijl Esmée in bed lag, is er een röntgenfoto van haar rug gemaakt. Daarop is volgens de chirurg te zien dat de aangebrachte metalen strips goed zijn aangebracht. Later in de ochtend werd Esméé van de uitslaapzaal naar de verpleegafdeling teruggebracht. Daar verbleef ze rest van de dag. Met uitzondering van een uurtje (ongeveer van 2 tot 3), toen ze vanwege de pijn van dat moment weer even moest verblijven op de uitslaapzaal. Daar hebben ze blijkbaar betere middelen om de pijn onder controle te houden. De pijn is nu weer wat minder.

Begin van de avond, nog geen 24 uur na de operatie dus, vraagt de fysiotherapeut Esmée op de rand van het bed te gaan zitten. En dat lukt. Weer een mijlpaal!